Herenk

AZ ŞEY Mİ? \ Hatice Büyükgöze

herenk.com

herenk.com

Çocukluğumu özlüyorum! Kardeşlerimle oynadığımız evcilikleri… Erken yatışlarımızı bağrış çağrış… Annemi canından bezdiren yaramazlıklarımızı… En çok enerjisini özlüyorum çocukluğumun. Bitmek tükenmek bilmeyen enerjisini… Mısır tarlalarındaki koşuşturmalarımızı, tütün tarlalarının başaklarını kopardığımızı, arı kovanlarını taşlamalarımızı, ekinleri ezip geçtiğimiz için azar işittiğimiz o masum çocukluk yıllarımızı…
En çok sarıyı, sonra da yeşili severdim çocukken. Evimiz sarıydı çünkü her taraf ise alabildiğine yeşil…
Kendimiz yetiştirirdik domates, sarımsak, pırasamızı. Siz hiç elinize tuz alıp bahçede dalından koparıp domates yeme zevki yaşadınız mı? Hiç bahçenin ortasına çamurdan havuz yapıp içinde oynadınız mı öğlen güneşinin altında? Gelincik topladınız mı buğday tarlasından annenize götürmek için? Ve komşunuzun erik ağacından erik çaldınız mı hiç canınız çekti diye? Alabildiğine kirlendiniz mi? Yüzünüz gözünüz, üstünüz başınız çamur içindeyken, gülebildiniz mi katılarak? Yaşamın içinde var oldunuz mu doyasıya? Duygularınızla, hislerinizle, oyunlarınızla, çocuk aklınızla, tüm benliğinizle…
Hanımeli kokar benim çocukluğum. Boşuna değildir hanımelini, papatyayı, gelinciği sevişlerim.
“Keşke çocukken fazla mutlu olmayıp birazını da bu zamanlara saklasaydım” diyor Cemal Yücel. Katılmıyorum bu sözüne. Anılar da mutlu eder insanı. Hele ki hala capcanlıysa zihninde o fotoğraflar… Evet özlem oluyor orası ayrı ama ya yaşanmışlık hissinin güzelliği, bunca çocukluk yaşayamayanların içinde…
Ne kadar büyüsem de içimde yaramaz bir çocuk takla atıyor sürekli, dans ediyor, zıplıyor. Bu yüzdendir bitmeyen enerjim, yüzümdeki arsız tebessüm ve bu yüzdendir özlemelerim çocukluğumu. Az şey mi?

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.