Herenk

Dünyaya Notlar/8 \ Asuman TORUN

herenk.com

herenk.com

Yeterince seversem o da sever sanmıştım. Gözlerinin daldığı noktadan tut, duyduğu ama nerden geldiğini bilmediği seslere kadar çok sevdim. Bir şarkı okumalık sürede ezberlediğim yüzünü hep defterimin ucuna karalamaya çalıştım. Bir saygı duruşu süresinde ezberlediğim kalp ritmine şarkılar yazdım. Sorsan hiç haberi yok!

Bir insana bir ölüm süresinde ne kadar aşık olunabilirse o kadar aşık oldum. Bu anların bir sonu yok! Aynı şeyleri düşündük aynı anda, aynı yerde, buna imkan vardı.  Aynı şeyleri hissettik.  Şimdi yine belki aynı şeyi düşünüyoruzdur. Nasıl olur da hiç yaşanmamış gibi olur? Nasıl uzaktan izlediğimiz denizin üzerindeki bir sandal gibi davranır? Hayret bir şey! Biz ki birbirinin yanından öylece geçip gidenlere sinirlenen insanlardı, nasıl olur da bu söylediklerimizi unuttuk, değil mi?

Üst üste iç çekişlerimde ciğerlerimi onunla doldurduğumu bilirdi hep. Bunun için değildi ama bir kere sarıldı. Ne olduğunu bilmezdi ama her zaman hissederdi. Yine de izlemeyi seçti.

Acımasızlıkların sınırı nasıl olmaz ona baktığımda gördüm hep. Önce çekti, sonra itti, sonra tekrar çekti ve itti. Bataklığa saplanmışım gibi bir gece yanında buldum kendimi. Ertesi sabah da hiç tanışmadığımızı düşündüren balkondaki taburede.

Seviyor diye komşuya gülümsedim en alakasız yerde, bir de küfür ettim aynı komşuya ve tüm bu gelgitlere. Sevmiyordu! Birbirimizi ilk gördüğümüz zaman bunu orada kabullenseydim eğer ve bakmasaydım gözlerine böyle yorulur muydum? Her bulduğum hayatın sivri köşesiyle kazımaya çalışır mıydım kalbimdeki is lekesini? Bu soruların cevabı en az onun kadar yok.

Sayın okur; bir gün her kalp doğru kişiye atacak. Ben inanıyorum. Sende üzülme.

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.