Herenk

KENDİMDEN BİLE ÇOK \ Evinar Yılmaz

KENDİMDEN BİLE ÇOK \ Evinar Yılmaz

Toparlanmaya kalktım. İzlerin kalmış silmeye yeltendim. Oysa ben ne çok sen olmuşum. Ne çok çok sen damlamış üzerime her zerresini kanattığımız. Bütünüyle an’larımız geldi aklıma. Seni tanıyorum kendimden bile daha iyi. Dudakların, bir fincan kahve içimi ısıtan. Ellerin, gün doğmadan evvel oluşmuş mavi kadar muazzamdı. Gözlerin, bir şarap gibi biraz ekşiydi ama alıştım. Sevdim. İlk defa yaşadım, hissettim aşktı bu. Hislerimin tadında. O ilk gördüğümde üzerindeki yeşil kazağın gelir aklıma. Yeşilin bir sana yakışan tonunu bir de ovaları canlandıran canlılığını sevdim o gün. Gittiğimiz o park gelir aklıma halatları kopmuş salıncaklar, demirleri paslanmış banklar hüzünlendirir beni. Başını okşadığın o minik kız çocuğu canlanır gözümde. Sana hasret, sana bir kırgınlık var içimde. Varlığında hissettiğim yokluğunun izleri canımı yakarken özlediğimi dile getiremeyişimde ki hissizlik bitiriyor bedenimi. Yeniden denk düşmeli yüzün yüzüme. Bir an baksan gözlerime tenin bir dokunsa tenime senden sonra uzayan o saniyeler akışını hızlandıracak. Şafak vakti maviliğine kavuşacak. Ahh! Keşke geri dönebilsen ben izlerini silmeden. Gün doğmadan. Ama uzaksın hemde dün kadar.

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.