Herenk

Kendini Arayan Benim \ Azat Boran

herenk.com

herenk.com

Ben bir acının dehlizinde kaybettim gençliğimi,

Boğuk bir sese mahkûm ettim kendimi!

Ayın hüzünlü simasında kaybolan benim!

Arayıp da bulamadığım çizgidir o hep istediğim.

Oysa aynı nağmeydi yüreğimden dilime akan,

Dilimden yüreğime çarpan…

Duygularımın ülkesinde hükümranlığını kaybeden benim!

Sisler içinde baharın aranmasıdır,

Acıdan tatlının devşirilmesidir gerçek zafer.

Bir hayat ki, dönüm noktası hep bundan ibaret…

Çarkları yanlış işleyen kederdi;

Yürümeyi emeklemeye,emeklemeyi koşmalara döndüren.

Hayalet bir hayali beynime işleyen neydi bilmem?

Kaf dağlarında gezdiren,

Anka kuşlarının kanatlarına sarıp devlere arkadaş eden.

Gerçek bir hikâyeye kahraman olmak isteyen benim!

Donmuş düşüncelerin erimeyen sonuçları düştü yüreğime.

Her şey tersine döner sanki,

Her an aranan kendi benliğimdir;

Defalarca öldürüp defalarca dirilttiğim…

Acının cebri hükümdarlığındadır duygularım.

Bütün sahteliklere dost olan bir akımdır bu…

Ve işte aşk, bütün ihtişamıyla direnir;

Mahkûm olduğu mahzeninde hep düşmandır.

Hüzünse bütün kırılganlığıyla istibdadın karşısındadır;

Yansıtır ve kırılır…

Bir düşünce girdabının karmaşıklığında paramparça olan hayal benim…

BU KONUYU SOSYAL MEDYA HESAPLARINDA PAYLAŞ
ZİYARETÇİ YORUMLARI

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu aşağıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.

BİR YORUM YAZ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.