20 Aralık 1984/Klas Duruş/Nuri Pakdil
Kapışan hırıltılar:başıboş itlerin ne telâşı bu?Soru odadan çıktı,bakıp geldi tekrar:soru da aralarına karışmış olmalı ki,yalnızca “SABIR” bakıyor bana.
Fırından çıkmış taze ekmek gibi;öpüp başıma koydum.
Saat 04.40’ta doğruldum,okuyorum.
…
Bu yolda hep çıkış vardır.
…
(Gönderilmemiş bir mektup başlangıcı)
Sonuna dek üstlenmek gerekli:Kimliğim? Diyorsan,işte onu.Bir de,”Yumruk sözcüğe dönüşür mü?” Soru mu bu da yâni;herşey dönüşüyor sözcüğe de,biz fark edemiyoruz.Yoksa,insan,kendi BELGEsini nasıl teslim edebilecek o gün,değil mi?
Nuri Pakdil
(Türkçemizi en ince ayrıntısına kadar titizlikle kullanan değerli yazarlarımızdan sevgili Nuri Pakdil’in yazarken,yazıya verdiği değerin bilincinde olarak bizlere sunduğu her kitabını eşdeğer bir bilinçle okumanızı,araştırmanızı ve derince düşünmenizi tavsiye ederim.)